Autorzy przedstawiają zagadnienia towarzyszące procesom demograficznym w Polsce z perspektywy podejmowanych działań politycznych. Szczególną uwagę poświęcają procesowi upolitycznienia problemu starzejącego się społeczeństwa, instrumentom polityki demograficznej i społecznej oraz dyskursom politycznemu i medialnemu, zaistniałym w latach 1989–2016. Przemiany demograficzne, zwłaszcza proces starzenia się ludności, ze względu na swoją intensyfikację i złożoność stają się przedmiotem polityki państwa. Wypracowanie rozwiązań z zakresu polityki demograficznej i polityki społecznej, dostosowanych do wymogów coraz szybciej starzejącego się społeczeństwa i wyzwań społeczno-ekonomicznych XXI wieku to nagląca potrzeba. Recenzowana publikacja jest jednym z pierwszych opracowań, które odnosi się do tematu włączenia procesu zmiany demograficznej w dyskurs polityki społecznej w Polsce. (Dr hab. Agnieszka Chłoń-Domińczak, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie) Praca w sposób bardzo trafny wypełnia lukę w polskim piśmiennictwie poświęconym problemom z pogranicza studiów nad migracją, demografią i polityką społeczną, ponieważ uwzględnia zaniedbywaną dotąd perspektywę politologiczną. (Dr Dorota Szelewa, University College Dublin) ********* Politicizing the problem of population ageing in Poland: Theory and practice The authors show the issues connected with demographical processes in Poland from the perspective of the political measures that have been implemented. They pay special attention to the process of politicizing the problem of population ageing, the instruments of demographical and social policies as well as the political and media discourse that existed in the years 1989–2016. ********** Dr hab. Maciej Duszczyk – adiunkt Instytutu Polityki Społecznej UW i Ośrodka Badań nad Migracjami UW. W kadencji 2016–2020 prorektor ds. naukowych UW. W latach 2014–2015 profesor wizytujący na Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg oraz Friedrich-Schiller- Universität Jena. Do jego zainteresowań naukowych należą: polityki migracyjne, integracja cudzoziemców, koszty i korzyści członkostwa Polski w UE, spójność społeczna. Dr Magdalena Lesińska – adiunkt Ośrodka Badań nad Migracjami UW. Kierowniczka Zespołu Polityk Migracyjnych w OBM UW, sekretarz Komitetu Badań nad Migracjami PAN. Do jej zainteresowań badawczych należą: teoria polityki, relacje między polityką migracyjną i demograficzną, polityka państwa wobec diaspory, partycypacja polityczna i publiczna migrantów. Mgr Kamil Matuszczyk – doktorant na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW, współpracownik Ośrodka Badań nad Migracjami UW. Uczestnik krajowych i zagranicznych projektów z zakresu polityki społecznej, migracji i demografii. Kierownik grantu Preludium NCN „Usługi opiekuńcze dla osób starszych świadczone przez cudzoziemców a jakość opieki domowej – perspektywa polityk publicznych”. Do jego zainteresowań naukowych należą: polityka demograficzna, gerontologia społeczna, opieka długoterminowa, współczesne migracje międzynarodowe.

W monografii przedstawiono obserwowane w ostatnim czasie zmiany metod przeprowadzania spisów ludności oraz ocenę ich jakości. Opisano ich zasięg oraz zróżnicowanie. Jednocześnie ukazano konsekwencje wprowadzanych rozwiązań. Omawiając różnorodne rozwiązania, podjęto dyskusję ich możliwości oraz ograniczeń. Kompleksową ocenę jakości spisów przeprowadzono najpierw w odniesieniu do kryteriów jakości według definicji Eurostatu, a następnie oceniając badanie pod względem demograficznym, zwłaszcza w zakresie kompletności. W szczególności przedstawiono następujące problemy: - dyskusję podstawowych pojęć i własności spisu ludności, - wskazanie konsekwencji przyjęcia określonej definicji ludności spisowej, - klasyfikację i prezentację metod przeprowadzania spisów, - ocenę jakości spisów, ich możliwości i ograniczeń w świetle międzynarodowej definicji jakości badań statystycznych, - przedstawienie rodzajów błędów i metod ewaluacji spisów ludności, - ocenę kompletności spisu NSP 2011, - próbę odpowiedzi na pytanie o perspektywy spisu ludności w świetle dostępnych źródeł danych i rozwoju metodologii, z uwzględnieniem międzynarodowych standardów statystyki publicznej. Głównym powodem zmian metodologii przeprowadzania spisu była chęć redukcji kosztów, ale wszystkie państwa zgodnie podkreślają także dążność do poprawy jakości wyników spisu. Ograniczenie kosztów spisu można osiągnąć w różny sposób, jednak niewątpliwie największe znaczenie w tej kwestii ma decyzja dotycząca wykorzystywanych źródeł danych. Dlatego tak istotne jest rozstrzygnięcie dotyczące tradycyjnego spisywania całej populacji bądź ograniczenia się tylko do podstawowych pytań demograficznych (krótki formularz), podczas gdy odpowiedź na pytania dotyczące kwestii społecznych i ekonomicznych (długi formularz) opracowana jest na podstawie reprezentacyjnego badania gospodarstw domowych. Zasadnicza zmiana dotyczy w szczególności wykorzystania danych rejestrów administracyjnych i innych źródeł pozastatystycznych przy rezygnacji z tradycyjnego badania w terenie. W dyskusji podstawowych pojęć i własności spisu ludności zwrócono uwagę na właściwe rozumienie i interpretację właściwości spisów tak w kontekście metody ich przeprowadzania, jak również jakości. Wykazano bezzasadność twierdzeń o niespełnieniu przez spisy oparte na rejestrach wymogu powszechnego i indywidualnego spisywania. Omawiając konsekwencje przyjęcia określonych definicji ludności spisowej rezydującej i faktycznej, wskazano na sięgające 1,5 mln osób rozbieżności szacunków wynikające ze sposobu ujęcia migracji długookresowych oraz odwoływania się do obowiązujących regulacji prawnych. Przy ocenie jakości spisu jako badania statystycznego skorzystano z międzynarodowej definicji jakości badań statystycznych, oceniając je według sześciu kryteriów: (i) przydatności, (ii) dokładności, (iii) terminowości i punktualności, (iv) dostępności i przejrzystości oraz (v) porównywalności i (vi) spójności. W zakresie klasyfikacji rodzajów błędów i metod ewaluacji spisów zaprezentowano autorskie zestawienie rodzajów błędów nielosowych z uwzględnieniem źródeł danych wykorzystywanych w badaniu. Podjęto też próbę kompleksowej ewaluacji spisu z perspektywy demograficznej, jako badania stanu i struktury ludności, odnosząc ocenę kompletności do NSP 2011. Zastosowano różne metody analizy demograficznej z wykorzystaniem jednego oraz kilku źródeł informacji. Badaniem kompletności objęto całą populację ze szczególnym uwzględnieniem niemowląt, dzieci oraz osób starszych. Spośród metod demograficznych zastosowano analizę ‘przetrwania między urodzeniem a spisem’, metodę ‘postarzania’ zgodnie z prawdopodobieństwem przeżycia według odpowiednich dla danego wieku i roku kalendarzowego tablic trwania życia oraz analizę stanu i porządku wymierania stulatków. Oceniając jakość spisu z 2011 r., wykorzystano dane poprzednich spisów, w szczególności NSP 2002, ewidencji ruchu naturalnego ludności w zakresie urodzeń i zgonów, bieżących bilansów ludności. W niezbędnym zakresie wzbogacono je danymi rejestrów administracyjnych oraz instytutów statystycznych innych państw, spisu ludności w Anglii i Walii w 2011 r., co pozwoliło wprowadzić elementy tzw. statystyki lustrzanej. W dyskusji perspektyw spisu ludności odwołano się do rekomendacji organizacji międzynarodowych oraz koncepcji spisu planowanego na 2021 rok w Polsce. Rozważania te stanowią ustosunkowanie się autorki do przedstawionych w dokumentach GUS propozycji.

Monografia ma charakter analizy politycznej, ekonomicznej i społecznej głównych zagadnień polityki rozwojowej Unii Europejskiej wobec Afryki Subsaharyjskiej. Przedstawia genezę zaangażowania unijnego w tym regionie. Określa podstawy prawne, instytucjonalne i polityczne polityki unijnej oraz zakres jej uwarunkowań globalnych. Identyfikuje bariery i dylematy rozwoju Afryki Subsaharyjskiej. Cechą opracowania jest aktualność podjętych zagadnień oraz podejście interdyscyplinarne, z dominującą rolą nauk politycznych i ekonomicznych. Autor opiera się na analizach naukowych i własnym doświadczeniu uczestnika prac Komisji Rozwoju Parlamentu Europejskiego oraz Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w latach 2004-2014.

Tematem książki jest problematyka praw noachickich w pierwszym kodeksie żydowskiego prawa religijnego, Miszne Tora, słynnego halachisty i filozofa Mojżesza Majmonidesa. Prawa te stanowią – według Tory ustnej – nadany przez Boga kodeks etyczny przeznaczony dla całej ludzkości. Zdaniem autora pracy to uniwersalistyczne i mesjanistyczne założenia Miszne Tora skłoniły Majmonidesa do zawarcia w swoim kodeksie – co odróżnia go od innych kodyfikatorów – także regulacji przeznaczonych dla nie-Żydów w czasach, gdy przestrzeganie tych przykazań stanie się kwestią bieżącą. Ustanowienie Tory ustnej głównym nośnikiem tradycji praw noachickich prowadzi do uznania wagi wiary w objawienie jako gwarancji zbawienia dla nie-Żydów oraz do nałożenia szczególnych obowiązków na Żydów jako depozytariuszy tej tradycji. Prawo noachickie jest prawem boskim, a jego cel stanowi nie tylko zapewnienie porządku społecznego, ale także umożliwienie człowiekowi osiągnięcie doskonałości. Chociaż prawo to w ogólnym zarysie jest zbieżne z prawem naturalnym, jednak wszystkie jego aspekty niezbędne do osiągnięcia tej doskonałości są dane tylko przez objawienie. Majmonides opiera się w swoim kodeksie wyłącznie na źródłach rabinicznych, starając się godzić sprzeczne opinie. Ale tym, co go wyróżnia, jest nie tylko jego racjonalizm i uniwersalizm, ale też ewolucjonizm, obecny zarówno w kumulatywnej koncepcji żydowskiej tradycji ustnej oraz praw noachickich i żydowskich, jak i wizji drogi prowadzącej od religii pogańskich do monoteizmu i czasów mesjasza. Ewolucjonizm ten w wymiarze jednostkowym wyraża się w postulacie samodoskonalenia i rozwoju człowieka, dzięki któremu może on przekroczyć granice swojego przyrodzonego świata.

Celem atlasu jest przybliżenie czytelnikowi podstawowych zagadnień teoretycznych związanych z globalnymi łańcuchami wartości i handlem wartością dodaną oraz prezentacja danych statystycznych dotyczących polskiego eksportu w formie graficznej. Najnowsza historia gospodarcza Polski stanowi wręcz modelowy przykład tego, jak transformacja, liberalizacja gospodarki oraz procesy integracji regionalnej (przystąpienie do wspólnego rynku UE) wpływają na zmianę struktury i obrotów handlowych. Czynnikiem, który może szczególnie zniechęcać do pogłębionych studiów nad handlem międzynarodowym w ujęciu brutto czy wartości dodanej, jest zawiłość dostępnych danych. Dlatego atlas zawiera szereg map, które ilustrują ewolucję zjawisk związanych z wymianą międzynarodową i pozwalają przedstawić informacje zarówno o zasięgu, jak i intensywności eksportu Polski. Ponadto, w odniesieniu do każdej z gałęzi, zaprezentowane zostały dane o udziale i pozycji Polski w globalnych łańcuchach wartości. „Przygotowana publikacja stanowi bardzo wartościowe uzupełnienie wiedzy na temat ewolucji polskiego handlu (eksportu) w latach 1995-2011, ze szczególnym uwzględnieniem tendencji w handlu wartością dodaną. Jej głównym walorem jest graficzna postać przedstawienia najważniejszych wyników”. Z recenzji dr. hab. Bartosza Michalskiego

Publikacja dotyczy problematyki urlopów wypoczynkowych w kontekście jednego z podstawowych praw pracowniczych - prawa do odpoczynku. Autorka wyjaśnia pojęcie i znaczenie tego prawa, przedstawia jego uzasadnienie, a także wskazuje na podstawowe instrumenty jego realizacji, wśród których główną rolę odgrywa urlop wypoczynkowy, ze szczególnym uwzględnieniem ewolucji rozwiązań prawnych. Dokonała też analizy i oceny poszczególnych elementów konstrukcyjnych prawa do urlopu wypoczynkowego oraz zasad jego udzielania z punktu widzenia podstawowej funkcji tego urlopu, jaką jest wypoczynek. W odróżnieniu od innych opracowań z tego zakresu, zawarte w prezentowanej monografii rozważania nie stanowią jedynie opisu instytucji urlopów wypoczynkowych, ale są próbą oceny stopnia, w jakim instytucja ta urzeczywistnia konstytucyjną i kodeksową zasadę prawa pracy - prawa do odpoczynku. Autorka koncentruje się na odpowiednich unormowaniach kodeksowych, jednak odwołuje się również do szeregu ustaw szczególnych w zakresie prawa urlopowego, dotyczących wybranych grup pracowniczych - zwłaszcza nauczycieli i pracowników tymczasowych. Odnosi się ponadto do międzynarodowych i europejskich rozwiązań prawnych. Książka jest adresowana do szerokiego grona odbiorców zajmujących się prawem pracy - w szczególności do przedstawicieli polskiej nauki prawa pracy, legislatorów, sędziów sądów pracy, adwokatów, radców prawnych, inspektorów pracy czy przedstawicieli związków zawodowych. Pogłębiona analiza przepisów prawa oraz wykorzystanie bogatego orzecznictwa sądowego powoduje, że będzie ona również cennym źródłem wiedzy dla pracodawców, pracowników działów kadr i HR.

"Estudios Latinoamericanos", wydawane przez Polskie Towarzystwo Studiów Latynoamerykanistycznych, jest najstarszym polskim czasopismem publikującym materiały naukowe związane z szeroko rozumianą historią i kulturą Ameryki Łacińskiej. Ukazuje się od roku 1972. Do roku 1995 wydawane było przez Instytut Historii PAN. Twórcą pisma i jego pierwszym redaktorem był prof. dr hab. Tadeusz Łepkowski. W roku 1988 zastąpił go dr Ryszard Stemplowski. W latach 1995-2011 czasopismem kierował prof. dr hab. Aleksander Posern-Zieliński, a w roku 2012 redaktorem został prof. dr hab. Mariusz Ziółkowski. Artykuły publikowane są w języku hiszpańskim, portugalskim, angielskim lub francuskim. Publikacja na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 PL (CC BY 3.0 PL) (pełna treść wzorca dostępna pod adresem: http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/legalcode).